Łupież - co to takiego?
Łupież to stan chorobowy skóry głowy, który najczęściej pojawia się późną jesienią i zimą. Nieleczony może doprowadzić do łojotokowego wyłysienia w dość wczesnym wieku (20 - 30 lat!), a im mniej włosów, tym szybszy powrót do zdrowia (ale nie chodzi nam przecież o wyłysienie!).
Jednak nie martwmy się na zapas! Jak wiemy, nasz naskórek ze swej natury regularnie obumiera i się złuszcza, co również możemy obserwować jako niewielkie ilości łupieżu. Warto natomiast obserwować czy w naszym przypadku na przestrzeni czasu złuszczanie się zwiększa czy raczej utrzymuje na stałym poziomie.
Objawy?
- drobnopłatkowe złuszczanie się zrogowaciałego naskórka,
- łojotok,
- świąd.
Przyczyny łupieżu skóry głowy?
- główna przyczyna łupieżu skóry głowy - grzyb Malassezia globosa,
- egzema,
- łuszczyca,
- łojotokowe zapalenie skóry,
- przesuszona skóra głowy,
- nieodpowiednia dieta (niedobór cynku),
- niska higiena (zbyt rzadkie mycie włosów),
- złe spłukanie włosów po umyciu (produkt zostaje na głowie),
- zimny klimat (lub zima),
- zbyt częste używanie lakierów, pianek i żeli do włosów,
- niewłaściwe korzystanie z produktów koloryzujących,
- zbyt wysoka temperatura przy skórze (np. częste korzystanie z wałków elektrycznych, grube czapki),
- mała wilgotność w pomieszczeniach.
Rodzaje łupieżu
- pospolity (suchy, zwykły) - najczęściej występujący łupież w okresie dojrzewania; wysuszone, białe i przezroczyste płatki naskórka łatwo odchodzące od skóry głowy i widoczne na włosach i ubraniach; może się przekształcić w łupież tłusty.
- tłusty - u osób z tendencją do przetłuszczania się skóry; zaczerwienienie i swędzenie skóry; mocno przylegające do skóry głowy żółtawe płatki, które z upływem czasu się odrywają i spadają na ubranie lub zostają na włosach.
- biały - dot. młodych ludzi; atopowe zapalenie skóry o podłożu alergicznym; drobne i białe złuszczające się plamki na twarzy, szyi, tułowiu i kończynach; leczenie: natłuszczające kremy do skóry atopowej, maści z kortykosteroidami i antybiotykami.
- pstry - obejmuje klatkę piersiową i plecy; występuje najczęściej w wieku dojrzewania i nadmiernego pocenia się, a także przy osłabionym po chorobie organizmie czy po kuracji sterydami; objawia się białymi plamkami łączącymi się w bardziej rozległe plamy; leczenie: maści przeciwgrzybiczne, leki doustne; zalecenia: po chorobie odzież wygotować.
- różowy (tzw. łupież Gilberta) - różowe plamy na ciele (zaczynając najczęściej od klatki piersiowej) i kończynach; 2 tygodnie wystarczą, aby łupież różowy objął prawie całe ciało; problem młodzieży i młodych dorosłych; trwa ok. 6 tygodni.
- rumieniowy - dot. głównie mężczyzn; ciemnoczerwone, brunatne plamy na udach i w okolicy moszny; obserwujemy złuszczanie się naskórka w obrębie zmian chorobowych; choroba trwa wiele miesięcy i wymaga leczenia miejscowego i ogólnego.
Kogo dotyczy problem?
- dzieci między 6 - 10 rokiem życia (głównie tzw. łupież zwykły),
- młodzież w okresie dojrzewania,
- częściej mężczyzn niż kobiety,
- osób z nadmierną potliwością i niską higieną.
Nie, łupież nie jest zaraźliwy. On jest tylko mało estetyczny i nieco życie uprzykrzający.
W zależności od rodzaju łupieżu, stosuje się różne metody zwalczania tej przykrej wizualnie choroby.
Niektóre rodzaje łupieżu występują przejściowo u prawie każdego z nas (okres dojrzewania) i z czasem mijają samoistnie. Inne wymagają specjalistycznego podejścia, leczenia miejscowego, ogólnego, terapii antybiotykami czy innymi preparatami bakteriobójczymi, grzybobójczymi, złuszczającymi, przeciwłojotokowymi czy keratolitycznymi.
Najlepiej jest udać się do dermatologa lub trychologa na badanie, aby wpierw określić z jakim rodzajem łupieżu (czy innej choroby skóry głowy) mamy do czynienia. Następnie specjaliści albo pokierują nas dalej albo zlecą odpowiednią terapię.
Jak się go pozbyć?
W zależności od rodzaju łupieżu, stosuje się różne metody zwalczania tej przykrej wizualnie choroby.
Niektóre rodzaje łupieżu występują przejściowo u prawie każdego z nas (okres dojrzewania) i z czasem mijają samoistnie. Inne wymagają specjalistycznego podejścia, leczenia miejscowego, ogólnego, terapii antybiotykami czy innymi preparatami bakteriobójczymi, grzybobójczymi, złuszczającymi, przeciwłojotokowymi czy keratolitycznymi.
Najlepiej jest udać się do dermatologa lub trychologa na badanie, aby wpierw określić z jakim rodzajem łupieżu (czy innej choroby skóry głowy) mamy do czynienia. Następnie specjaliści albo pokierują nas dalej albo zlecą odpowiednią terapię.
dobrze że nie mam tego problemu :)
OdpowiedzUsuńPorcelainDesire
Szczęściara!
Usuń