Skąd Antoine czerpał inspiracje do swoich dział sztuki na głowie?
Zewsząd, ale przede wszystkim sięgał do sztuki i analizował dzieła Goyi czy też Velazqueza, inspirował się także rzeźbami.
Antione
jak na prawdziwego artystę i przedsiębiorcę przystało, nie związał się
dożywotnio tylko i wyłącznie z fryzjerstwem. Dał upust swej duszy
artystycznej, tworząc niesamowite kostiumy teatralne, wspaniałe
kapelusze a także peruki.
To
właśnie on zaprojektował całą kolekcję kreacji dla Cecile Sorel,
znakomitej francuskiej aktorki, w której wystąpiła ona w rewii "Vive
Paris", a dla Josephine Baker stworzył bestsellerową i kultową już
fryzurę z "pierścionkami", w jakiej pozowała na okładce "Vogue".
W
związku z jego światowej klasy renomą, jak grzyby po deszczy, zaczęły
się pojawiać kolejne zakłady fryzjerskie sygnowane jego imieniem
"Antoine". I tak jego salony pojawiły się w Stanach Zjednoczonych,
Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Japonii, Londynie, Polsce i w Szwecji.
Szacuje się, że tych zakładów było ok 100.
Jego zmysł przedsiębiorcy nie zamknął się na tym etapie. Antoine postanowił wypuścić na rynek własne kosmetyki: lakiery do włosów oraz farby w nietypowych kolorach: czerwienie, fiolety i turkusy. Oprócz tego zaczął wydawać swój własny magazyn o modzie i fryzurach: Antoine-Document.
Lata
30. XX wieku spędził w USA, gdzie zajmował się dbaniem o fryzury takich
gwiazd jak: Pola Negrii, Betty Davies czy Grety Garbo. W tym samym
czasie zajmował się tworzeniem fryzur i całych charakteryzacji dla
największych wytwórni filmowych.
Za raz po wojnie Antoni wrócił do Paryża, gdzie dalej z pasją czesał Edith Piaf i Brigitte Bardot.
Antoine miał lekką rękę do wydawania pieniędzy. Zarabiał dużo i wydawał dużo, dlatego tak ważną w jego życiu osobą była Maria Berthe - jego osobisty Minister Finansów i żona w jednej osobie. Antoine nie szczędził pieniędzy na sztukę i chętnie finansował młodych artystów fryzjerów z Polski.
Jedno jest pewne - dziś stanąłby na równi z Lady Gagą, biorąc pod uwagę jego ekstrawagancję. Antoine już samym wyglądem się wyróżniał. Kochał ubierać rzeczy o intensywnych kolorach i dość niekonwencjonalnych krojach. Swoje włosy farbował na błękit i chadzał w butach na obcasach. I nie na tym koniec. Zazwyczaj u jego boku chodził chart o niebieskiej sierści.
Antoine miał lekką rękę do wydawania pieniędzy. Zarabiał dużo i wydawał dużo, dlatego tak ważną w jego życiu osobą była Maria Berthe - jego osobisty Minister Finansów i żona w jednej osobie. Antoine nie szczędził pieniędzy na sztukę i chętnie finansował młodych artystów fryzjerów z Polski.
O Antoine Cierplikowskim
można wiele powiedzieć. Ba - to niewyczerpana kopalnia wiedzy dla
świata mody i fryzjerstwa, a także ekonomii i rozwoju.
Jedno jest pewne - dziś stanąłby na równi z Lady Gagą, biorąc pod uwagę jego ekstrawagancję. Antoine już samym wyglądem się wyróżniał. Kochał ubierać rzeczy o intensywnych kolorach i dość niekonwencjonalnych krojach. Swoje włosy farbował na błękit i chadzał w butach na obcasach. I nie na tym koniec. Zazwyczaj u jego boku chodził chart o niebieskiej sierści.
Miał
też chwile takiej euforii, że potrafił wykupić z kwiaciarni wszystkie
białe róże i biegając po ulicy w Łodzi, rozdawał je mijanym kobietom. A w
latach 20. XX wieku przyleciał do rodzinnego Sieradza własną awionetką,
z której to rozsypywał kwiaty na mieszkańców.
W 1927 roku w Paryżu, blisko wieży Eiffla wybudował swój przestrzenny dom cały ze szkła, ze szklanymi schodami i szklanymi meblami. Było to miejsce, do którego każdy chciał zajrzeć i tak król fryzjerów pewnego dnia niczym Wielki Gatsby otworzył drzwi swego domu dla Paryża.
Nie sypiał w typowym łóżku. Idealnym miejscem dla niego do spania była szklana trumna, w której spał przykryty czarną materią. Jego zdaniem szkło chroniła go przed szkodliwym promieniowaniem i dawało mu azyl, gdzie mógł się zrelaksować po ciężkiej pracy.
W 1927 roku w Paryżu, blisko wieży Eiffla wybudował swój przestrzenny dom cały ze szkła, ze szklanymi schodami i szklanymi meblami. Było to miejsce, do którego każdy chciał zajrzeć i tak król fryzjerów pewnego dnia niczym Wielki Gatsby otworzył drzwi swego domu dla Paryża.
Nie sypiał w typowym łóżku. Idealnym miejscem dla niego do spania była szklana trumna, w której spał przykryty czarną materią. Jego zdaniem szkło chroniła go przed szkodliwym promieniowaniem i dawało mu azyl, gdzie mógł się zrelaksować po ciężkiej pracy.
Jego
życie było tak kolorowe, że sam Antoine stał się inspiracją do
powstania komedii "Damski fryzjer" w Theatre de Paris, w której zagrał
główną rolę.
Poeta i dramaturg, Jean Cocteau tak opisał Cierplikowskiego:
Cierplikowski podarował Muzeum Narodowemu w Warszawie rzeźby i obrazy Xawerego Dunikowskiego, dzieła Olgi Boznańskiej, Keesa van Dongena, a także jedyne w swoim rodzaju projekty i fotografie własnego projektu stroi i biżuterii.
Poeta i dramaturg, Jean Cocteau tak opisał Cierplikowskiego:
"Antoine jest poetą i ten zapewne dar pozwolił mu ze sztuki
fryzjerskiej uczynić sztukę prawdziwą".
Cierplikowski podarował Muzeum Narodowemu w Warszawie rzeźby i obrazy Xawerego Dunikowskiego, dzieła Olgi Boznańskiej, Keesa van Dongena, a także jedyne w swoim rodzaju projekty i fotografie własnego projektu stroi i biżuterii.
Paryż - to tu
miał wyjątkowo bajeczne życie, z którego zrezygnował na starość, kiedy
to powrócił do rodzinnego Sieradza, gdzie zamieszkał w małym, drewnianym
domku. W lipcu 1976 r. mając 92 lata odszedł w spokoju.
16 lat później odcięto i ekshumowano jego prawą dłoń, która została zawieziona do Paryża zgodnie z wolą mistrza, który po śmierci chciał spocząć we Francji.
16 lat później odcięto i ekshumowano jego prawą dłoń, która została zawieziona do Paryża zgodnie z wolą mistrza, który po śmierci chciał spocząć we Francji.
Więcej o Antoine:
- Antoni Cierplikowski - barwna postać we fryzjerstwie (cz. I)
- "Czy mogę umyć Pani głowę?" - początki higieny we Francji wg. Antoine Cierplikowskiego (cz. II)
Zapraszamy też na nas FANPAGE oraz konto na INSTAGRAMIE!
